تحجر گرایی، مجموعه سخنرانی های حضرت آیت االه حائری شیرازی در دانشگاه علوم اسلامی رضوی مشهد است
که در سال های ۱۳۶۷ و ۱۳۶۹ برای طلاب این مرکز ایراد کرده اند،این سخنرانی ها دو محور کلی دارد:
۱.پیوند علوم دینی با اخلاق
۲.تحجرگرایی
استاد در ضمن مباحث به تفاوت ماهیت علوم دینی و سایر علوم و اقتضائات تحصیل علوم دینی و نیز برخی آفات آن، مثل تحجر و تعصب، اشاره می فرمایند
در این سلسله مباحث، مطالب ارزشمندی درباره جایگاه عرفان و فلسفه در اسلام بیان شده است و معظم له ادله مخالفان فلسفه و عرفان را نقد می کنند. این مباحث اخیر، شرح پیام امام خمینی به حوزه و روحانیت است

«تحجر گرایی» چه معنی می دهد و چه کسانی این رویه را بدون آنکه بدانند دنبال می کنند؟

پاسخ این سوالات، همراه با مفاهیم وسیع دیگری همچون ماهیت علوم دینی و تحصیل‌شان، بررسی دیگر علوم و اقتضائات آنها و… در این کتاب پرداخته شده‌است

امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید:این زندگی انسان را به سقوط می‌کشاند و قد دقّت و رقّت و استرَقّت فضول العیش اعناق الرجال
آنچه انسان را له می‌کند. آنچه موجب ضعف عصب برای انسان است،آنچه انسان را ذلیل و خار می‌کند چیزی که انسان را می‌رساند به آنجا که مجبور است در مقابل هر کس و ناکس متواضع شود و گردن کج کند، آن زندگی تجملی، زندگی مصرفی است و زندگی است که در آن اسراف و تبذیر باشد